۱. تابلوهای بازدارنده یا انتظامی
این تابلوها به منظور اعلام محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها استفاده می‌شوند و رعایت آن‌ها برای همه رانندگان الزامی است. بیشتر این تابلوها به شکل دایره با حاشیه قرمز و زمینه سفید هستند.

تابلوی ایست: نشان‌دهنده توقف کامل وسیله نقلیه است.

۲. تابلوهای هشداردهنده یا اخطاری
این تابلوها رانندگان را از خطرات پیش‌رو آگاه می‌کنند و معمولاً به شکل مثلث با حاشیه قرمز و زمینه سفید هستند.

تابلوی پیچ خطرناک: هشدار دهنده وجود پیچ تند در مسیر است.

۳. تابلوهای آگاهی‌دهنده یا اخباری
این تابلوها اطلاعاتی درباره مسیرها، مکان‌ها و خدمات ارائه می‌دهند و به رانندگان کمک می‌کنند تا مسیر خود را بهتر انتخاب کنند.

تابلوی پارکینگ: نشان‌دهنده محل مجاز برای پارک خودرو است.

۴. تابلوهای راهنمای مسیر
این تابلوها جهت‌ها و مسیرهای مختلف را به رانندگان نشان می‌دهند و معمولاً به شکل مستطیل با زمینه آبی هستند.

تابلوی خروجی: نشان‌دهنده مسیر خروج از بزرگراه یا جاده اصلی است.

۵. تابلوهای محلی
این تابلوها اطلاعاتی درباره قوانین و مقررات محلی ارائه می‌دهند و ممکن است در مناطق خاصی نصب شوند.

تابلوی منطقه مسکونی: نشان‌دهنده ورود به منطقه مسکونی با محدودیت‌های سرعت و صدا است.

اهمیت آشنایی با علائم راهنمایی و رانندگی
شناخت و رعایت این علائم برای جلوگیری از تصادفات و حفظ ایمنی در جاده‌ها ضروری است. رانندگان با آگاهی از مفاهیم این تابلوها می‌توانند تصمیمات بهتری در مواجهه با شرایط مختلف ترافیکی بگیرند.

با مطالعه و تمرین مداوم، می‌توانید مهارت‌های خود را در تشخیص و رعایت علائم راهنمایی و رانندگی بهبود بخشید و به ایمنی خود و دیگران در جاده‌ها کمک کنید.

تابلوهای رایج در مناطق شهری:
در مناطق شهری، به دلیل تراکم بالای ترافیک و حضور عابران پیاده، تابلوهای خاصی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند:

• تابلوهای محدودیت سرعت: برای کنترل سرعت وسایل نقلیه و افزایش ایمنی عابران.
• تابلوهای عبور عابر پیاده: نشان‌دهنده محل‌های عبور عابران و لزوم توقف رانندگان.تابلوهای پارک ممنوع: برای جلوگیری از توقف وسایل نقلیه در مکان‌های نامناسب.
• تابلوهای جهت‌های ترافیکی: مانند «خیابان یک‌طرفه» یا «گردش به راست ممنوع» که جریان ترافیک را هدایت می‌کنند.
• تابلوهای هشداردهنده: مانند «مدرسه» یا «کارگران مشغول کارند» که رانندگان را به احتیاط بیشتر دعوت می‌کنند.

تابلوهای رایج در جاده‌ها و مناطق برون‌شهری:
در جاده‌ها و مناطق برون‌شهری، تابلوهایی با اهداف متفاوت نصب می‌شوند:

• تابلوهای هشداردهنده: مانند «شیب تند» یا «پیچ خطرناک» که رانندگان را از شرایط جاده آگاه می‌کنند.
• تابلوهای راهنمای مسیر: اطلاعاتی درباره فاصله تا شهرها، مسیرهای جایگزین و خدمات رفاهی ارائه می‌دهند.
• تابلوهای محدودیت سرعت: با توجه به شرایط جاده و ایمنی، محدودیت‌های سرعت را اعلام می‌کنند.
• تابلوهای عبور حیوانات: در مناطقی که احتمال عبور حیوانات وحشی یا اهلی وجود دارد، نصب می‌شوند.
• تابلوهای خدمات رفاهی: مانند «پمپ بنزین» یا «رستوران» که مکان‌های خدماتی را نشان می‌دهند.

تفاوت‌های تابلوهای شهری و جاده‌ای:
تفاوت‌های اصلی بین تابلوهای مورد استفاده در مناطق شهری و جاده‌ای عبارت‌اند از:

• طراحی و اندازه: تابلوهای جاده‌ای معمولاً بزرگ‌تر و با رنگ‌های برجسته‌تر هستند تا از فاصله دور قابل مشاهده باشند.
• محتوا: تابلوهای شهری بیشتر بر کنترل ترافیک و ایمنی عابران تمرکز دارند، در حالی که تابلوهای جاده‌ای اطلاعاتی درباره شرایط جاده، مسیرها و خدمات ارائه می‌دهند.
• فاصله نصب: در جاده‌ها، تابلوها با فواصل بیشتری نصب می‌شوند تا رانندگان زمان کافی برای واکنش داشته باشند.

نتیجه‌گیری:
شناخت و رعایت تابلوهای راهنمایی و رانندگی برای ایمنی و نظم ترافیکی ضروری است. با توجه به محیط (شهری یا جاده‌ای)، تابلوهای متفاوتی با اهداف خاص نصب می‌شوند که آگاهی از آن‌ها به رانندگان کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری در حین رانندگی بگیرند.